۲۹ فروردین یکی از روزهای پرمعنا در تاریخ انقلاب اسلامی است. در نگاه تقویمی برای نسل جدید، اینروز مزین به نام پرافتخار ارتش جمهوری اسلامی ایران است؛ بنابراین تأمل در نامگذاری اینروز، حکایت از درسهایی است که در پاسخ به ابهامات و فتنههای کنونی نیز حائز اهمیت است.
۱. دقیقاً درهمان آغازین ماه پس از پیروزی انقلاب، جریانی مرموز، بهطور آگاهانه نغمه شوم و خطرناک «انحلال ارتش» را سرداد. این جریان در محاسباتش متوجه شده بود، بدنه مردمی ارتش -که در همراهی با امام و انقلاب نقش آفرینی داشت- بازوی قدرتمند در مواجهه با تهدیدها و فتنههای پیشروی نهضت اسلامی خواهد بود. از اینرو انحلال ارتش از سوی این جریان- منافقین، گروهکهای مارکسیستی و دیگر عناصر مزدور- دنبال میشد. درست درهمین هیاهو، امام خمینی به عنوان بزرگترین حامی ارتش پای درمیدان نهاد و در پیامی قاطع، ضرورت حفظ ارتش را اعلام و ۲۹فروردین را روز ارتش نامگذاری کردند. این فرمان هوشمندانه بهمثابه تیرخلاص بر پیکر دشمن، منجر به خنثیسازی توطئه «انحلال ارتش» شد و چندی بعد فتنه گروهکهای تجزیه طلب و آغاز جنگ تحمیلی، از نقشه شوم دشمن در سناریوی انحلال ارتش با هدف خلع سلاح نظام نوپای اسلامی پرده برداشت.
۲- اینک ۲۹ فروردین ۱۴۰۰ با گذشت ۴۲ سال از آن فرمان تاریخی، حضور مؤثر ارتش جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با تهدیدهای فراروی نظام اسلامی و سایر میدانهای گوناگون، حکایت از اهمیت راهبردی آن فرمان حکیمانه دارد. مأموریت حفظ استقلال و تمامیت ارضی، نقشآفرینی در جبهه مقاومت و دفاع از حرم، برقراری امنیت خطوط مواصلاتی به منظور امنیت اقتصادی در شرایط تحریم، مبارزه با پدیده دزدان دریایی در اقیانوسها، هوشیاری در دفاع از آسمان ولایت و رهگیری پهپاد آمریکایی و زمین نشاندن هواپیمای شرور عبدالمالک ریگی به طورخاص، تنها گوشهای از رشادتهای ارتش انقلابی است. درخشش امروز ارتش در عرصههای دفاعی، امنیتی و ایثارگری درحوزههای اجتماعی و خدمترسانی در سیل، زلزله و دیگر بلایای طبیعی به ویژه بیماری کرونا، درامتداد حکمت آن فرمان تاریخی امام امت است.
۳. امروز قدرت دفاعی کشور که یکی از اضلاع هندسه قدرت ملی به شمار میرود؛ ناشی از بیداری، پویایی و وحدت ارتش سرافراز و سپاه سلحشور است. دشمنان و دوستان بهخوبی واقفاند که رویکرد سخت و همان سایه جنگ دیگر دستاویزی برای تهدید ایران اسلامی نیست. عملاً راهبرد مقاومت و تکیه بر توان بومی درحوزه دفاعی، گزینههای روی میز دشمن را به زیرکشانده و دشمن را از اندیشیدن به گزینه نظامی بر حذر داشته است؛ چراکه قدرت دفاعی جمهوری اسلامی ایران محاسبات دشمن را با شکست مواجه ساخته و بازدارندگی، امنیت پایدار و آرامش کمنظیر برای ملت ایران را به ارمغان آورده است.
۴. آنچه دراین میان نیازمند هوشیاری و بصیرت است؛ توجه به زمزمه همان جریان مرموز در مقطع کنونی است. عناصری خائن و بعضاً جاهل که در پازل راهبردی دشمن به دنبال تضعیف قدرت دفاعی و امنیت ملی هستند. اگر در ابتدای انقلاب زمزمه انحلال ارتش شنیده میشد؛ امروز همان جریان مرموز-که بر پیچیدگی تهدیدش افزوده شدهاست- تضعیف قدرت دفاعی ایران را نشانه رفته است. زیرا در مقطعی که ایران با تصویب اقدام راهبردی مجلس در پی امتیازگیری از طرف مقابل است، عدهای در زمین دشمن، به بهانه کنارآمدن با آمریکا، درصدد آن هستند تا بر مؤلفههای قدرتساز و امنیتساز کشور، چوب حراج بزنند و بهطور معنادار با ادبیات احیای برجام که همان «برجام موشکی و منطقهای» است، خط سیر جریان انحلال ارتش در ابتدای انقلاب را دنبال میکنند. اما چه سود بر این جریان خودفروخته، که خمینی زمان، یعنی امام خامنهای، هوشمندانه این سناریوی دشمن را از مدتها قبل برملا ساختند و همچون امام امت، مانع دستاندازی دشمن به قدرت دفاعی و امنیت ملی ایران عزیز هستند. بهتعبیر حضرت حافظ «چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور».
نظر شما